Wie ik ten diepste ben? Waar mijn twijfel zit? Wat mij beweegt?
Van die vragen.
Van die vragen zitten er weinig in het professionele handelen in wat we het sociale domein noemen.
Want wat er ten diepste in mij roert, “dat is privé”.
Dat is voor de Zen, oudjaarsavond of bij uitzondering bij een goeie coach.

Ik kom in opstand tegen deze privatisering van waarden. We laten ons toch niet ontnemen om te delen wat ons beweegt, ook in ons werk?
Een antwoord op de vraag wie ik ten diepste ben, is ‘bendeleider’.
Opkomen voor wie en wat niet vanzelf spreekt. Want ja, ooit zat ik in de knel. En dat gun ik niemand.
Ik wil het verhaal vertellen van wie niet in de krant komt. Ik wil, wie in de knel zit, bewegen. Of beter gezegd: kunnen wij bewogen raken door wie knel zit? Kunnen wij dát verhaal verteld krijgen?

Ik ben ooit teruggefloten. Als hooggeleerde student liep ik vast in mijn zoektocht. Ik vond theorie, geen wijsheid. Als vrijwilliger te midden van uitgerangeerde havenarbeiders, stapte ik in mijn eigen valkuil. Onder het mom van ‘bijdragen aan het sociale domein’, ging ik lopen zorgen voor havenarbeiders.
Ik sloeg hen over, omdat ik met mijzelf bezig was. Een a-sociaal domein. Alleen had ik dat niet door.
Jaap Tuk vloot mij terug. “Ga zitten! Luister in plaats van te zorgen.”
Leren loont. Jaap vertelde verhalen. Kapotte rug. 12 kinderen. Geen geld. Brute bazen. Rechte rug.
Jaap – analfabeet – leerde mij tussen de regels lezen. Levenswijsheid.
Hij stuurde mij weg met een opdracht: vertel ons verhaal.
Wees niet zo a-sociaal om anderen en jezelf uit te sluiten. Weet wat jou beweegt.
Trek er op uit om anderen aan het goede verhaal te verbinden. Ben de leider van jezelf.
En maak een bende waar twijfel en verhalen van hoop leven.
Ik maak er graag een bende van.
Doe jij mee?

Bart Eigeman  Bendeleider